Alıntı

Toplumsal hayat bizi doğadan kopardı, onunla yeniden bütünleşmek zorundayız. “Ağaca sarılan hippi” imajını kastetmiyorum, onda yanlış bir şey yok da, demek istediğim, bir psikolojik ve ruhsal evrimin çok gerektiği. Şimdiki hayat tarzımızla ilgili en büyük sorunun ruhsallık eksikliği olduğunu düşünüyorum…

Julian Goldberger ("Şahin"in yönetmeni)

15 Nisan 2013 Pazartesi

Food, Inc.


Bu belgesel, büyük şirketlerin bizi yavaş yavaş zehirlediklerini kanıtlıyor, bunu neden ve nasıl yaptıklarını anlatıyor. İş o kadar vahim boyutlara varmış ki, marketlerde satılan et ve tavuğu asla almadığımıza şükretmekle kalmadık, eşim buzdolabındaki yumurtaları da çöpe attı

IMDB: 7,8
Rotten Tomatoes: % 96
Manalı Filmler: 9,5

Beden, ruh ve zihin bir bütün olduğuna göre, soluduğumuz havanın kalitesi hayatımızı doğrudan etkiliyor demektir. Aynı şekilde, yaşadığımız ve çalıştığımız mekanların özellikleri, düzeni ve enerjisi (Feng Shui’nin ana konusu) de ve tabii ki içtiklerimiz ve yediklerimiz de…

Fakat maalesef, konunun önemine rağmen, çoğumuz bilinçsiz yaşıyoruz. Çocuğumuza içirdiğimiz kolanın, çamaşır yıkarken kullandığımız deterjanın, soframıza koyduğumuz yemeğin içerdiği maddeleri, üretim sürecini, sonuç olarak bedenimize zarar verip vermediğini bilmiyoruz, daha da kötüsü çoğumuz bunu önemsemiyoruz.

Oysa yaşamımız tehlikede…

Birinin yemeğinize fare zehiri kattığını düşünün; iş işten geçmeden bu bilgiyi edinirseniz, hemen polise haber verir, o kişinin cinayete teşebbüsten yargılanıp hapse atılmasını beklersiniz.

Bu belgesel, büyük şirketlerin bizi yavaş yavaş zehirlediklerini kanıtlıyor, bunu neden ve nasıl yaptıklarını anlatıyor. İş o kadar vahim boyutlara varmış ki, marketlerde satılan et ve tavuğu asla almadığımıza şükretmekle kalmadık, eşim buzdolabındaki yumurtaları da çöpe attı.

Çünkü bu filmden, mümkün olan en kısa zamanda, mümkün olan en yüksek miktarda ete dönüşebilmeleri için tavukları, ahlaka, vicdana sığmayan biçimde yetiştirdiklerini öğrendik.

Aynı şeyi büyükbaş hayvanlara da yaptıklarını, maliyet düşsün diye onları otla değil, genetiğiyle oynanmış mısırla beslediklerini, aynen tavuklar gibi bir adım bile hareket etmelerine izin vermediklerini öğrendik. Bu, kendi dışkılarının içinde yaşadıkları anlamına geliyor.

Dahası var: Hayvanın postuna yapışan pisliğin içindeki bakterilerin ete bulaşması engellenemiyor.

Daha da fecisi: O bakteriler ki, hayvana verilen antibiyotikler yüzünden gerçek birer canavara dönüşmüşler. Bu ölüm makinesinin kurbanı olan bir çocuğun hikayesi de anlatılıyor filmde. Hamburger yediği için hayatını kaybeden, 3 yaşındaki Kevin’in…

Kevin’in ailesi bu meseleyle hala uğraşıyor, dava açmışlar, yetkilileri uyarmaya, gıda şirketlerinin daha iyi denetlenmesini sağlamaya çalışıyorlar. Kevin’in davası ABD’de o kadar ünlü olmuş ki, bazı restoranlar ve şirketler ciddi miktarda para kaybedebileceklerini anlayınca, e-koli denen o bakteri cinsini yok edecek bir yol araştırmışlar. Buldukları çözüm tüylerinizi diken diken edecek: Ete amonyak püskürtüyorlar…

Evet o; canlılara zarar verdiği bilinen, ama parfümeride, ilaç sanayiinde, hatta sigara üretiminde kullanılan madde…

Bu çok ciddi bir durum; bu kötü niyetli yöneticilere, insan sağlığını hiçe sayan şirketlere karşı çıkmazsak, mısır şurubunun, şekerin, organik olmayan bitki ve gıdaların zararları konusunda bilgili ve bilinçli davranmazsak, neredeyse tüm insanlığın sağlık seviyesi giderek düşecek…

Ve belki de sizin oğlunuz, kızınız da ciddi biçimde hasta olacak, hatta ölecek…

Ödülleri:
En İyi Uzun Metrajlı Belgesel Film dalında Oskar adaylığı.
En İyi Belgesel Film dalında Bağımsız Ruh Ödülü adaylığı.
Ayrıca 4 ödül ve 6 adaylık

Meraklısına:
Amonyağın sigara üretiminde neden ve nasıl kullanıldığını, gerçek olaylardan hareketle yapılan “The Insider / Köstebek” filmi anlatıyordu.

Filmin yapımcıları belgeselde adı geçen gıda şirketlerinin yöneticilerini canlı yayına davet etmişler, tabii ki hiçbiri kabul etmemiş.

Food, Inc.
Yönetmen: Robert Kenner
Senaryo: Robert Kenner, Elise Pearlstein, Kim Roberts
Yapımcılar: Robert Kenner, Elise Pearlstein
2008 ABD yapımı, 94 dakika

Açık Gazete, 5 Ekim 2012